Heilige Peregrien Laziosi - Gebeden

Rond 1325, op 60-jarige leeftijd, werd hij door zijn harde en onrustige leven getroffen door een kankergezwel in zijn been dat al snel ontaardde in gangreen. De dokter zag geen andere oplossing dan amputatie om de dood te voorkomen. De broers zijn het er mee eens. Peregrine zelf accepteert het onvermijdelijke en vertrouwt zichzelf toe aan Christus, zijn Verlosser. De nacht voor de operatie sleept hij zichzelf, zo goed als hij kan, voor een schilderij van Christus aan het kruis, met Maria en Johannes (een fresco dat nog steeds te zien is in het Servietenklooster van Forli). Daar bidt hij vurig om genezing tot het moment dat het kwaad plotseling ondraaglijk wordt. Hij zinkt dan in slaap. In een droom ziet hij Jezus, die harten en lichamen kan redden en genezen, van het kruis naar beneden komen en zijn been genezen. Eenmaal wakker, beseft Peregrine dat hij volledig genezen is. God zij dank, keert hij terug naar zijn cel. In de ochtend vindt de dokter geen teken van een tumor. Er blijft alleen een licht litteken over. Hij is de heilige die door kankerpatiënten wordt aangeroepen.